Tuesday 21 March 2017

Ο μοναδικός και η ... δυστυχία μας

“Για μένα, τίποτε δεν βρίσκεται πάνω από μένα ! … Εγώ..δεν είμαι ένα εγώ πλάι σε άλλα εγώ, αλλά το μοναδικό εγώ: είμαι μοναδικός. Γι’ αυτό και οι απαιτήσεις μου είναι μοναδικές, και οι πράξεις μου. Κοντολογίς, το καθετί σε μένα είναι μοναδικό” [1] αναφώνησε ο μοναδικός !

Και αμέσως μετά ζήτησε να μην τον ενοχλούν για ζητήματα που αφορούν στο κίνημα, στο μέτωπο, στο κόμμα και στην επανάσταση. Το κίνημα και η επανάσταση για τον/την «μοναδικό/ή» πρέπει να έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Τα οποία ο/η μοναδικός/ή έχει την ευγενή καλοσύνη (ή πρέπει να πω απύθμενη γενναιοδωρία;) να παραθέτει στο facebook. Αλλά ο λαός, κατά τον/την "μοναδικό/ή" είναι πολύ ηλίθιος, αγράμματος, ραγιάς και ρατσιστής για να καταλάβει. Και έτσι ο μοναδικός απέχει. Και κάνει ηθικολογικά «κηρύγματα στην έρημο» του fb, βρίζοντας τον κωλολαό και την καταραμένη χώρα όπου γεννήθηκε.

Παρομοίως το «μοναδικό» κόμμα, με μέλη προφανώς «μοναδικά», κατέχει και διακηρύττει την «μοναδική» αλήθεια. Και αρνείται να συνεργαστεί με οποιονδήποτε, που εξ ορισμού δεν κατέχει αυτή τη «μοναδική» αλήθεια.

Και κάπως έτσι εκφράζεται ο ελιτισμός (στην πιο καθαρή του μορφή) και η «Γερμανική Ιδεολογία» [2] ξαναγίνεται επίκαιρη.

Ενώ αυτοί που μας κλέβουν την ζωή συνεχίζουν να επελαύνουν…


Παραπομπές



1. Μαξ Στίρνερ. «Ο μοναδικός και η ιδιοκτησία του». Εκδόσεις ΘΥΡΑΘΕΝ. Σελίδες 29, 377.
2. Έργο των Μαρξ και Ένγκελς, γραμμένο το 1846, με το οποίο επιτίθενται στον "Άγιο Μαξ Στίρνερ" (όπως τον αποκαλούν ειρωνικά) και στις ιδέες του.

No comments:

Post a Comment